Cześć!
W dzisiejszym wpisie coś o pomocy, takiej ludzkiej w
stosunku do drugiego człowieka, a dokładnie o konsekwencjach jej nieudzielenia.
Tak po polsku, a konkretnie zgodnie z słownikiem
języka polskiego pomoc, to działanie podjęte dla dobra innej osoby; coś, co
pomaga w trudnej sytuacji, czyni ją mniej uciążliwą.
Nie wątpię, że każdy z was wie czym jest pomoc ale
czy masz świadomość co grozi osobie – być może TOBIE, gdy nie udzielisz pomocy osobie
znajdującej się w położeniu grożącym bezpośrednim niebezpieczeństwem utraty
życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu?
Abstrahując od konsekwencji moralnych w postaci
wyrzutów sumienia, potępienia społecznego, wstydu, dezaprobaty etc., gdy przez
nasz brak pomocy komuś coś się stanie grożą nam również sankcje karne, stanowi
o tym art. 162 kodeksu karnego.
„Nowy Kodeks doceniając ideę solidaryzmu
ogólnoludzkiego przewiduje przepis dotyczący ogólnego obowiązku niesienia
pomocy w niebezpieczeństwie utraty życia lub poniesienia ciężkiego uszczerbku i
precyzuje granice, do jakich ten obowiązek ratowania jest prawnie wymagalny.” (Uzasadnienie
rządowego projektu k.k., s. 187)
art.
162
§
1. Kto człowiekowi znajdującemu się w położeniu grożącym bezpośrednim
niebezpieczeństwem utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu nie
udziela pomocy, mogąc jej udzielić bez narażenia siebie lub innej osoby na niebezpieczeństwo
utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, podlega karze pozbawienia
wolności do lat 3.
§
2. Nie popełnia przestępstwa, kto nie udziela pomocy, do której jest konieczne
poddanie się zabiegowi lekarskiemu albo w warunkach, w których możliwa jest
niezwłoczna pomoc ze strony instytucji lub osoby do tego powołanej.
Sprawcą powyższego przestępstwa może być każdy tzn. co
do zasady osoba po ukończeniu 17 lat.
Dobrem chronionym jest życie człowieka znajdującego
się w położeniu grożącym bezpośrednim niebezpieczeństwem utraty życia albo
ciężkiego uszczerbku na zdrowiu.
Zachowanie sprawcy przedmiotowego przestępstwa
polega na nieudzieleniu pomocy. Jest to przestępstwo polegające na zaniechaniu
określonej czynności – niesienia pomocy.
Odpowiedzialność karna ciąży na sprawcy, który nie
udziela pomocy człowiekowi znajdującemu się w położeniu grożącym bezpośrednim
niebezpieczeństwem utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu.
Warunkiem
karalności bowiem jest niepodjęcie działań zmierzających do udzielenia pomocy –
nawet gdy szanse uchylenia niebezpieczeństwa były niewielkie. Przestępstwo to
jest dokonane z chwilą uchylenia się od udzielenia pomocy, chociażby nie
nastąpił żaden efektywny skutek w postaci śmierci lub ciężkiego uszczerbku na
zdrowiu osoby zagrożonej.
Dla tego przestępstwa nieistotne jest czy działanie,
którego sprawca zaniechał, rzeczywiście przyniosłoby ratunek. Decydujące jest,
że sprawca, widząc utrzymujące się lub nawet pogłębiające zagrożenia dla życia
lub zdrowia człowieka, nie podejmuje wszelkich dostępnych środków mogących
uchylić lub chociaż pomniejszyć występujące zagrożenia.
Istotne znaczenie w przypadku tego przestępstwa ma świadomość
sprawcy, że inna osoba znajduje się w położeniu grożącym bezpośrednim
niebezpieczeństwem utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu i
uchylenie się tegoż sprawcy od udzielenia pomocy mimo, że może on jej udzielić
bez narażenia siebie samego lub innej osoby na takie samo niebezpieczeństwo.
Sposób udzielenia pomocy będzie wynikał z rzeczywistej
sytuacji i wiedzy mającego udzielić pomocy. Artykuł 162 § 1 k.k. nakłada
obowiązek podjęcia działań ratujących życie lub zdrowie człowieka od chwili
uświadomienia sobie istnienia takiego zagrożenia dla innej osoby, a kończy się
z chwilą udzielenia pomocy przez podmiot wyspecjalizowany, ustąpienia
zagrożenia albo śmierci osoby, która wcześniej znajdowała się w
niebezpieczeństwie. W związku z powyższym, tylko stwierdzenie zgonu nie wymaga
podejmowania działań zmierzających do udzielenia pomocy.
W związku z powyższym, aby pomóc osobie, której życie lub zdrowie jest zagrożone zamieszcza poniżej przewodnik resuscytacji dla wzrokowców - trochę z humorem ale i na poważnie. Jest to podstawowa wiedza i umiejętność medyczna, która bardzo często właściwie zastosowana i prawidłowo wykonana ratuje ludzkie życie. Ponadto należy pamiętać, aby wezwać odpowiednie służby medyczne, jeżeli to konieczne zabezpieczyć przestrzeń wokół wymagającego pomocy i okazać odrobinę empatii.
Resuscytacja, krótki przewodnik dla panów:
i pań:
Karalność przestępstwa nieudzielenia pomocy
człowiekowi znajdującemu się w bezpośrednim niebezpieczeństwie grożącym utratą
życia, ciężkiego uszkodzenia ciała lub ciężkiego rozstroju zdrowia jest
wyłączona w dwóch sytuacjach:
a) gdy pomoc musiałaby polegać na poddaniu się
zabiegom lekarskim,
b) gdy z okoliczności danego wypadku wynika, że możliwa
jest natychmiastowa pomoc ze strony instytucji lub osoby do tego bardziej
powołanej, np. medycznego pogotowia ratunkowego.